Шмат гадоў таму назад Іван пасля заканчэння Слабодкаўскай школы пайшоў у тэхналагічнае вучылішча ў Віцебску, дзе атрымаў спецыяльнасць токара. Так аднойчы абраная прафесія стала справай усяго жыцця.
Пасля вучылішча І. Шнітко тачыў металічныя дэталі для аўтатранспарту АТП № 18, Полацкай аўтакалоны, а з 1992 года трывала замацаваўся на Браслаўскім хлебазаводзе. З таго часу нельга нават злічыць, колькі валоў, утулак, шасцярнёў вытачыў ён для гаспадарчых патрэб прадпрыемства. Іван не проста токар. Хоць яго майстэрня абсталявана двума такарнымі, фрэзерным, свідравальным і затачным станкамі, але падчас рамонту ніяк не абысціся і без звычайнага ручнога інструменту.
І. Шнітко ніколі не абмяжоўваецца толькі сваімі абавязкамі токара, а разам са слесарамі скрупулёзна ліквідуе тэхнічныя непаладкі механічнага абсталявання, за што яго і шануюць. ■
Казимир ПЕТУШКО
Девятого мая мы поинтересовались у браславчан, что они знают об этом дне и что для…
Са шчырай удзячнасцю за ратны подзвіг партызана, які набліжаў Перамогу, і самаадданую працу дзеля Радзімы…
Выявление и предупреждение фактов незаконного оборота алкогольной продукции – одно из важнейших направлений в деятельности…
Еще накануне Дня Победы спасатели Витебщины во главе с членом Совета Республики Национального собрания Республики…
Редакция получила ответ на критическую публикацию по поводу ненадлежащего качества ремонта дороги в д. Рубеж.…
На мемориале «Прорыв» в 7 километрах от Ушач выбита надпись: «Их было 17 195 против…