Калі скласці спіс найбольш запатрабаваных работнікаў сельскагаспадарчага прадпрыемства, то там абавязкова будзе трактарыст-машыніст. Ніводная сезонная праца не абыходзіцца без механізатара, асабліва калі ён такі працавіты, старанны і адказны, як Пётр Бяспальчык з КУСП «Браслаўскі».
Пётр шчыруе ў сельгасвытворчасці больш за 20 гадоў. Прычым з працоўным шляхам ураджэнец в. Самавольцы вызначыўся дастаткова рана: ужо ў 16- гадовым узросце наведваў навучальныя курсы ў аддзяленні «Сельгастэхнікі» і, атрымаўшы пасведчанне трактарыста, пайшоў працаваць. Па словах П. Бяспальчыка, у той час занятак старэйшага брата быў звязаны з тэхнікай – на яго і арыентаваўся ў выбары прафесіі. Дарэчы, вадзіцельскія правы ён таксама мае: атрымаў іх у арганізацыі ДТСААФ.
Да арміі хлопец працаваў у калгасе «Шлях Леніна». Праходзіць тэрміновую службу лёс закінуў яго ў далёкую Архангельскую вобласць. Старанны браслаўчанін меў магчымасць там застацца (прынамсі, былі такія прапановы), але родныя мясціны пераважылі. Акрамя калгаса, ён працаваў у «Сельгастэхніцы», потым перайшоў у саўгас «Браслаўскі». Больш за дзесяць гадоў таму назад пераехаў з сям’ёй у агр. Мількі, дзе гаспадарка выдзеліла Пятру Бяспальчыку дом. І ўсе чатыры сезоны літаральна кожны дзень трактарыста заняты працай.
– Выконваю ўсе работы, – кажа механізатар. – З вясны – вываз арганікі, падрыхтоўка да пасяўной, на нарыхтоўцы кармоў – грабленне, прасаванне. І так да позняй восені. Падчас пасяўной працоўны дзень пачынаецца з 6 – 7 гадзін раніцы і заканчваецца прыблізна ў 8 – 9 вечара, калі заняты на прасаванні сена – да 11, а то і пазней. Увогуле, графік вымяраецца светлавым днём.
Нават у другой палове лістапада не давялося сядзець без справы: перад самым снегам, прычапіўшы плугі, Пётр быў заняты на ўзворванні.
На сваім МТЗ-82 П. Бяспальчык працуе каля 12 гадоў. Аднак яго трактар відавочна адрозніваецца ад іншых – чысценькі, дагледжаны, адмыслова ўладкаваны прыемнымі сэрцу дробязямі. Бачна, што механізатар шануе замацаваную за ім тэхніку. Ды і як жа інакш: за 20 з лішкам гадоў навучыўся сам яе абслугоўваць. Вялікая практыка дапамагае спраўляцца нават са складанымі выпадкамі, у тым ліку з перабіраннем рухавіка.
– Праца трактарыста нялёгкая, – разважае Пётр. – Але складанасцей нейкіх там пры добрым кіраўніцтве няма. Радуе заробак: ведаеш, што калі ты працуеш, заняты і не гультайнічаў, то і атрымаеш годную суму.
З-за пастаяннай занятасці механізатару звычайна не хапае часу на хатнія клопаты: гадзінку якую толькі атрымліваецца на іх адвесці. Таму ў асноўным з немаленькай гаспадаркай упраўляецца жонка. Аднак да такога стану рэчаў яна ставіцца з разуменнем, бо і сама працуе ў сельгаспрадпрыемстве.
Так праз падтрымку родных, любоў да тэхнікі, руплівасць і адказнасць спорыцца работа ў Пятра Бяспальчыка, а кіраўніцтва КУСП «Браслаўскі» па годнасці яе цэніць. ■
